Dag 15: maandag 15 juni 2015 Murter

Uzbudljiv dan danas. Dobro jutro.
Een spannende dag vandaag. Goedemorgen.

Het is de dag van de waarheid, we gaan bijna de hele dag varen. Met in het achterhoofd dat Judith last heeft van zeeziekte, staan we op tijd op. Om uiterlijk 08:40 uur moeten we bij de boot zijn die ons vandaag de Kornati eilanden zal laten zien. Spannend hoor, maar gelukkig is het weer ons welgezind. We hebben lekker geslapen en ontbijten goed. De rugzak wordt gevuld met fototoestel, filmcamera en wat versnaperingen. Daarnaast, niet te vergeten pilletjes tegen zeeziekte. We kunnen op pad.

Om 08:10 uur gaan we lopend richting de haven en na een goed kwartier bereiken we de haven. We komen, op advies van de verkoper, vroeg bij de boot aan, want dan kunnen we de beste plaatsen uitzoeken. Vandaag varen er zo’n 50 mensen met de Barbarinac, een houten boot en klimmen aan boord. We gaan boven zitten, want daar heb je een lekker windje en kun je alles goed overzien. We zijn de eerste die de boot op gaan. De houten bankjes zitten niet echt comfortabel, maar goed dat heb je op zo’n oude schuit. Er komen steeds meer mensen aan boord, waaronder een groep van 24 hikers uit Duitsland. Zij varen mee om op één van de eilanden te gaan wandelen. Het zijn over het algemeen genomen wat oudere vrouwen en mannen. Ze kakelen er lustig op los en ik heb al zoiets van ‘dat zal toch niet de hele tijd zo zijn’. Uiteraard moeten we op een aantal (Nederlanders, natuurlijk) mensen wachten, dus varen we al later dan gepland de haven van Murter uit op weg naar het Nationaal Park Kornati.

Het Nationaal Park Kornati bevindt zich in het centrale deel van de Adriatische Zee, tussen Zadar en Sibenik. Het is een archipel bestaande uit 140 onbewoonde eilanden, eilandjes en klippen. Dit zorgt ervoor dat het park de meeste inhammen/ baaien heeft  in het Middelandse- Zeegebied. De gemiddelde jaar temperatuur is 16° C. Kornat is het grootste eiland van het park en beslaat twee derde van de oppervlakte van het park, met een lengte van 25,2 km en een breedte van 2,5 km. Het park heeft een rijke flora en fauna,  zowel boven als onder water. Kornati werd in 1980 uitgeroepen als nationaal park, waarvan de huidige grenzen een oppervlakte van 220 km² bestrijken.  Hiervan is 25% land en 75% zee, het park wordt dan ook beschouwd als een van de mooiste en rijkste onderwaterwerelden van Europa.

De "kronen" verwijzen naar de prachtige witte verticale kliffen met zicht naar de open zee. De kronen zijn het beste resultaat van een lange geologische proces dat hun geduldig heeft gevormd. De langste "kroon" is 1350m breed (eiland Mana) en de hoogste schiet verticaal 82m uit de blauwe zee omhoog (eiland Klobucar). De witte kronen verdwijnen in de blauwe zee en bieden onder water ook een prachtig aanzicht. De diepste "kroon" reikt tot 90 m onder water (eiland Piskera). Een nieuwe dimensie gaat onder water open voor duikers, dit is een van de geheimen van de kronen van Kornati. Er zijn zeven duikzones binnen het nationaal park Kornati om de sensationele onderwaterwereld te ontdekken.

De grijze havik en de gierzwaluw zijn slechts enkele van de bewoners die van de toppen van de kronen hun thuis hebben gemaakt. U kunt genieten van de kronen van veraf, want klimmen is hier niet toegestaan. Er zijn echter in het nationaal park Kornati verhoogde uitkijkpunten die minstens geëvenaarde uitzichten bieden. Metlina is het hoogste en meest indrukwekkende uitkijkpunt in het park met een hoogte van 237m. Opat en Litnji voorheen bieden een prachtig uitzicht op de zee richting Murter of de andere zijde van de Kornati eilanden. Otocevac biedt uitzicht op bijna de hele regio van het nationaal park wat een prachtig aanzicht vormt. Het is onmogelijk om een bepaald uitkijkpunt als het mooist te bestempelen, ze zijn allemaal uniek en zullen allemaal een ander gevoel van opwinding en bij de bezoekers brengen. Daar het park bijna volledig privaat eigendom is is afwijken van paden verboden en dient men voorzichtig om te gaan de omgeving.

Een bezoek op de Illyrische ruïnes, de oudste bouwwerken op de eilanden, gelegen op hoge grond op de eilanden Kornat en Zut bevestigen dat de eilanden al heel lang bewoond waren. Als getuige van de Byzantijnse periode kan men Turet bezichtigen, een fort op het eiland Korant dat gebouwd werd in de 6e eeuw. Het fort moest bescherming bieden aan schepen in de Adriatische Zee. De zoutpannen in de Lavsa baai en de Venetiaanse kerk en kasteel op het eiland Piskera zijn getuigen van de lange historie van de eilanden.

Een bezoek aan de Kornati eilanden is zeker een van de hoogtepunten van een verblijf in Kroatië, tijdens het wandelen op de eilanden of varen tussen de eilanden zal u helemaal opgaan in de tegenstelling van de felblauwe ze en de woeste eilanden. De schoonheid van nationaal park Kornati zal iedere bezoeker ervan overtuigen dat Moeder Natuur werkelijk aan alles heeft gedacht. Wie de tijd neemt om de indrukken op te nemen die de schoonheid die de Kornati eilanden te bieden hebben zal een unieke herinnering hebben. Volgens de legende, zijn Kornati-eilanden gemaakt uit een aantal overgebleven stenen die God bij de schepping van de wereld had gebruikt. Hij gooide ze in de zee, keek er naar en kwam tot de conclusie dat er niets meer veranderd moest worden. 

Het weer is prima en de zee is rustig. Uit voorzorg hebben we allebei een pilletje tegen zeeziekte genomen, je weet maar nooit. Het is heerlijk aan boord en het uitzicht is prachtig. Op de boot zijn de schipper en 1 man bemanning aan boord, die al snel naar boven komt om ons een glaasje lokale drank (een soort schnaps) aan te bieden. Zelfs Judith slaat deze ronde over, ze is bang dat het haar zeeziekte zal beïnvloeden. De boot vaart lekker door en we zien al vele van de mooie eilanden die er zijn.

Even later komt de schipper naar boven en hij legt uit wat er vandaag op het programma staat. We varen naar vanuit Murter door de Murterzee en varen door Vrata od Opata langs aan de ene kant het grote eiland Kornat en aan de andere kant tientallen kleinere eilandjes. Het is een prachtig gezicht, de eilanden worden steeds groener naarmate je verder vaart. Vervolgens maken we een kleine tussenstop om, zoals de schipper zegt “the man with the big shoes", onze Duitse hikers af te zetten op het eiland Kornat. Zij gaan lopend met een gids over een deel van het eiland wandelen. Wij hebben eindelijk een beetje rust, het Duitse gekakel is voorlopig afgelopen. Later in de middag pikken we deze groep weer op. Daarna gaan we lunchen en varen dan naar het eiland Levrnaka, waar een zandstrand is en waar je kunt zwemmen, om vervolgens via de andere kant weer terug te varen.

Wij varen nog een stukje door en meren aan bij een heel klein vissersdorpje. Hier gaan we lunchen. Het is inmiddels 12:30 uur en we hebben al best een beetje trek gekregen na 3 ½ uur varen. Toen we op de boot stapte moesten we gelijk al opgeven wat je wilde eten, vis of vlees. Het dorpje is zo klein dat ze er rekening mee moeten houden als zo’n grote groep bij het restaurant komt eten. Er staat brood, wijn en water op tafel. We hebben al in verslagen van andere mensen gelezen dat het eten nou niet zo geweldig lekker is en dat de wijn eigenlijk ‘niet te zuipen’ is. Judith laat daarom de wijn maar voor wat die is en heeft vis gekozen. Het is een in tweeën gespleten makreel volgens haar, met wat rauwkost er bij. Hij smaakt niet echt vies, maar is wel een beetje taai. Zeker al een dag eerder gebakken! Vanaf het hele eiland komen er katten naar het restaurant. Bij iedere tafel gaan er wel 1 of 2 netjes zitten wachten tot ze wat vis krijgen. Het feit dat de beestjes broodmager zijn verraad dat hier weinig toeristen komen. Ik heb een platgeslagen kipfilet, gebakken op de grill en ook dezelfde rauwkost er bij. Hij smaakt uitstekend, ik heb dus vanochtend kennelijk de juiste keuze gemaakt.

Na het eten lopen we nog eventjes door het piepkleine dorpje heen. Het zijn oude huisjes en als je niet beter weet zou je denken dat er hier niemand woont. Het zijn de vissers die vandaag op visvangst zijn die er wonen. Ook is er nog een ander restaurant, direct aan het water. De mensen met een eigen jacht kunnen daar aanmeren om wat te gaan eten. Er wordt ook nog gebruik van gemaakt, want er ligt een behoorlijk bootje aan de kade te dobberen, terwijl er een paar mensen op het terrasje zitten. Er worden uiteraard foto’s gemaakt van de huisjes in het dorpje en van de omgeving. Het geeft ons ook een goede mogelijkheid om de boot waarmee we vandaag varen eens in z’n geheel op de foto te zetten. Het is eigenlijk best een mooi ding!

Om 13:15 uur varen we weer verder en gaan naar het eiland Levrnaka. Daar blijven we zo’n 1 ½ uur en kunnen we in de baai genieten van het zandstrand en misschien ook nog wel even een verfrissende duik nemen in de zee. Na aangemeerd te hebben moeten we een klein stukje lopen (uiteraard omhoog) om bij “Sandybeach” te komen. Het is er erg mooi, maar tot onze verbazing kunnen wij geen zand ontdekken, tenzij de grote kiezelstenen die er liggen grote zandkorrels zijn. We gaan op zoek naar zand en ja hoor, daar waar het water de oever raakt ligt, tussen de vele stenen, een beetje zand. Als je daar wilt gaan liggen, lig je dus in het water.

We proberen er het beste maar van te maken en gaan ‘lekker’ op de keien liggen. Gelukkig is het haast tijd om weer naar de boot terug te gaan, want dit ligt natuurlijk voor geen meter. Om 15:15 uur varen we vanaf het eiland een stukje terug, waar we eerst onze hikervrienden moeten ophalen. Volgens ons lopen we hierdoor ook nog vertraging op. Het is stoppen, aan boord springen en weer verder, dus erg veel extra tijd heeft dit in ieder geval niet gekost. De schipper zet koers huiswaarts. Onderweg zien we een verandering van de natuur. Dat is mede ingegeven door het feit dat het weer begint te betrekken en de zon achter de wolken verdwijnt. Het zal toch niet gaan regenen? Gelukkig niet, maar er komt wel meer wind. Voor het eiland Katina varen we door Prolaz V Proversa een smalle doorgang naar de Murterzee. De natuur is mooi onderweg, maar het begint boven aan dek wel een beetje fris te worden, dus gaan we ook nog maar even benedendeks zitten.

Een uur later dan gepland stappen we van de boot af, we hebben eindelijk weer vaste grond onder onze voeten en kunnen de benen even goed strekken. Van de houtenbank hebben we gewoon een zere kont gekregen! Het is inmiddels 19:00 uur en we hebben geen zin meer om in een restaurant te gaan eten, daar zijn we gewoon te moe voor. Te moe van het niets doen, zitten en de hele de dag de wind in ons gezicht dan. Van de enorm lange wandeltochten die we deze vakantie hebben gemaakt was ik minder moe dan van deze dag varen. Het was al met al best wel een leuke dag, maar ik vond het veel te lang duren. 10 uur lang op een boot, waarvan we zo’n 7 uur hebben gevaren, is voor mij een beetje teveel van het goede. De volgende keer zou ik een halve dag nemen, voor zover het mogelijk is natuurlijk. Ik kan mij overigens heel goed voorstellen dat mensen die graag op het water zitten en van natuur houden, dit een geweldige dag zouden vinden.

Na bij de supermarkt wat boodschappen te hebben gedaan lopen we terug naar ons appartement. Daar eten en douchen we en voor we het weten is 22:30 uur. Het verslag, de foto’s en de filmpjes moeten maar wachten tot morgen. We zijn het zat en gaan lekker slapen. Morgen moeten we weer vroeg op, want dan gaan we naar ons laatste appartement tijdens deze vakantie. Wat gaat de tijd toch snel!

To je bio naporan dan. Laku noć!
Het was me het dagje wel. Welterusten!