Dag 16: dinsdag 16 juni 2015 Murter-Trogir

Pozdrav svima.Jednostavan izlet!
Hallo allemaal. Een makkelijk dagje!

We hadden de wekker om 08:00 uur gezet, maar we zijn al ver voor de wekker wakker. Het is iets over 08:00 uur als we, gedoucht en aangekleed en wel, aan het ontbijt zitten. We hebben goed geslapen, maar omdat we al vroeg op bed lagen, zijn we uitgeslapen. Op zich is dat niet zo erg, want nu kan ik voordat we weggaan het verslag van gisteren, samen met de foto’s, op ons reisblog zetten. De filmpjes zullen we vanochtend niet allemaal meer up kunnen loaden. Het ontbijt is al altijd weer prima geregeld door Judith.

Het is vandaag onze laatste reisdag. We hoeven weliswaar niet ver te rijden, zo’n 80 kilometer, maar we moeten ons toch verplaatsen. We gaan vandaag naar Trogir, het stadje waar we in de eerste week ook zijn geweest, toen we op doorreis waren van Split naar Sibenik. In Trogir blijven we de laatste 2 nachten omdat we erg dicht bij het vliegveld van Split zitten. Donderdag gaan we om 09:55 uur de lucht in en vliegen we terug naar Rotterdam. Dan zit deze vakantie er ook weer op.

Nadat Judith de laatste foto’s heeft gemaakt vertrekken we om 10:00 uur uit het appartement en rijden naar het centrum. Daar doen we nog wat inkopen en vervolgens gaan we richting Trogir. Zoals gewoonlijk nemen we de binnen route, want dan zie tenminste nog wat onderweg en we hebben toch tijd genoeg. Het is binnendoor zo’n 5 kwartier rijden, dus kunnen we makkelijk een aantal keer stoppen. We zijn nog maar koud Murter uit of we moeten al stoppen om wat foto’s te maken van de omgeving. Prachtige uitzichten, die ook op de foto’s tot zijn recht komen.

Even later stoppen we bij een restaurant om een bakje koffie te drinken. Op de heenweg zijn we ook langs dit restaurant gereden. Dat weten we nog maar al te goed omdat ze buiten speenvarkens aan het spit aan het braden waren. Ook vandaag, waarschijnlijk doen ze het iedere dag, is er iemand druk bezig met het roosteren van een speenvarken. Het ziet er heerlijk uit, maar het is nog wel een beetje te vroeg om het te proeven. De koffie smaakt prima en even later rijden we weer op de route naar ons nieuwe appartement.

Zo’n beetje op de helft van onze route ligt het plaatsje Vodice. Vodice, de belangrijkste toeristische trekpleister aan de Vodice Riviera in Kroatië, is genoemd naar waterbronnen, voda betekent water in het Kroatisch. In feite heeft Vodice zich ontwikkeld om de omliggende oude waterbronnen. Dankzij deze natuurlijke fenomeen heeft Vodice drinkwater geëxporteerd tot in de late 19e eeuw. Vandaag bevinden zich op het centrale plein van Vodice twee goed bewaard gebleven waterbronnen als gedenktekens voor oude tradities en gewoonten. Het huidige Vodice is een toeristische trekpleister met een groot aanbod, met meer dan 50.000 toeristische accommodaties is hotels, appartementen, pensions en campings in Kroatië. De duikcentra in Vodice zorgen ervoor dat men kan genieten van de natuurlijke schoonheid van de Adriatische zeebodem in de Vodice Riviera. Wrakken van schepen die nooit hun bestemming hebben bereikt en onderwatersafari's zijn prachtige duikervaringen. Voor mensen met een passie voor vissen organiseren de boten "Bakul" en "Loly" van Vodice Big Game Fishing. De meest voorkomende vissoorten waar men op kan vissen zijn tonijn, zwaardvis, haai enz..

Omdat we toch tijd zat hebben gaan we hier maar eens even kijken. Gisteren op de boot naar de Kornati eilanden hebben we een Nederlands stel gesproken en die vertelde dat dit een heel leuk plaatsje is. De auto kunnen we midden in het centrum parkeren en niet veel later lopen we door de winkelstraatje naar de boulevard. Het ziet er inderdaad erg gezellig en leuk uit. De zee is ook hier kraakhelder en er liggen ook weer prachtige boten aangemeerd. Het is inmiddels wel alweer warmer geworden, de temperatuur loopt tegen de 30 graden aan. Bij een restaurantje drinken we nog een bakje koffie en vervolgens wandelen we langs de waterkant een rondje rondom Vodice. Niet zo heel ver, maar altijd nog wel een uurtje wandelen! Het is bijna 13:00 uur als we terug bij de auto zijn en ik haal wat broodjes bij de bakker tegenover de plek waar de auto staat geparkeerd.

De weg naar Trogir wordt vervolgd. Vlak voordat we op de plaats van bestemming zijn, zo’n 6 kilometer er vandaan, stoppen we om nog wat foto’s te maken. Het zijn de plaatsen Trogir en Split, die vlak naast elkaar liggen. Vanuit deze plek kunnen we de contouren van Trogir goed herkennen aan de burcht waar we aan het begin van de vakantie langs zijn gelopen en herinneren we ons dat we hier ook die mega grote hamburger hebben gegeten. Nou, als het aan mij ligt weet ik wel wat ik vanavond ga eten! Het is een mooi plaatje en als er even later een vliegtuig aan komt, kunnen we gelijk zien waar ongeveer het vliegveld van Split zou moeten liggen. Het is slechts een paar kilometer van ons nieuwe appartement vandaan, dus donderdagochtend hoeven we niet al te vroeg de deur uit.

Vanochtend heeft er al een dame van het nieuwe appartement gebeld met de vraag hoe laat we ongeveer aankomen. Ze verzoekt ons even te bellen als we in de buurt zijn, dan komt ze ons opzoeken en begeleiden naar het appartement. Zoals vaker is gebeurt herkent de TomTom het huisnummer niet, dus moeten we maar op de gok gaan zoeken. Nadat ik met de dame in kwestie heb gebeld en zelf ook op onderzoek ben geweest rijden we de parkeerplaats van het nieuwe appartement op. De, naar nu blijkt, jonge vrouw genaamd Ada komt ons gelijk tegemoet en brengt ons naar het appartement. Daar hebben we de keuze uit 2 appartementen. Ze zijn allebei even mooi, maar er is er 1 met 2 slaapkamers. Deze is iets groter en wij vinden het handig als we alle bagage in een aparte ruimte bij elkaar kunnen hebben. We nemen dus deze.

Het is wederom een zeer luxe appartement, helemaal modern ingericht. Hier zullen we de laatste 2 dagen van onze vakantie plezierig kunnen doorbrengen. Ada heeft in de koelkast als welkom stukken watermeloen klaar gelegd. Tjonge jonge, het moet toch niet gekker worden. Nadat we wat uitgerust hebben en nog een keer met de moeders hebben gebeld, wandelen we naar het oude stadscentrum om daar te gaan eten. Het is de bedoeling dat we bij het restaurant van de grote hamburgers wat gaan eten, maar ga maar eens zoeken in dat doolhof van smalle straatjes en steegjes, die ook nog eens allemaal op elkaar lijken. Speurneuzen als wij zijn geworden hebben we het restaurantje gevonden. Het heet Era. Allebei nemen we, het kan eigenlijk niet anders (al moet Judith er nog wel even over nadenken), de grote hamburger, met patat en een mixed salade. Hij smaakt net zo goed als 2 weken geleden.

Op de weg terug naar het appartement eten we nog een ijsje en komen we vlakbij ons appartement een sportcomplex tegen waar het logo van Hajduk Split staat. Het is mij al eerder opgevallen dat de mensen in deze regio enorme aanhangers van deze beruchte voetbalclub zijn. Overal op muren staat het logo van de voetbalvereniging met de ergste hooliganaanhang van Europa in het groot afgebeeld. Ook op straat dragen vele, voornamelijk jongens en oudere mannen, het shirt van Hajduk Split.

In het appartement doen we de gebruikelijke dingetjes, foto’s (niet veel vandaag) uitzoeken en het verslag van vandaag schrijven. We appen nog wat met een aantal van onze vrienden en kennissen en bellen nog even met Sylvana en Ben. Judith gaat zich vast voorbereiden op de terugreis. Terwijl ik zit te typen is zij al bezig met alvast 1 koffer in orde te maken. Het einde zit er nu echt aan te komen, morgen hebben we nog de hele dag om wat te gaan bezichtigen, waarschijnlijk gaan we naar Trimostan, voordat we de laatste nacht in Kroatië doorbrengen. Het gaat nu echt opschieten.

Laku noć i do sutra, samo dva više noći prije nego što je završio.
Welterusten en tot morgen, nog maar 2 nachtjes voordat het is afgelopen.