Dag 11: donderdag 11 juni 2015 Rakovika

Vrlo dobro jutro, to će biti dug dan danas!
Een hele goedemorgen, het wordt weer een lange dag vandaag!

Het is nog vroeg als we allebei al wakker zijn, misschien zijn het de spanningen vanwege het bezoek aan het Nationaal Park Plitvicimeren. Of misschien het feit dat we waarschijnlijk weer heel veel zullen moeten wandelen. Nou ja, wat het ook zal zijn, we zijn lekker vroeg op en zitten aan de kleine tafel in de mooie kamer van ons ontbijtje te genieten. Daarna is het de foto- en filmapparatuur, samen met wat eten en drinken, inpakken in de rugzak en we gaan op pad. Het weer is uitstekend, een flauw zonnetje (altijd fijn voor de foto’s en de filmpjes) en de temperatuur is zo’n 22 graden. Heerlijk dus.

Een bezoek aan Kroatië is eigenlijk niet compleet zonder een bezoek aan Nationaal Park Plitvice. Dit park lijkt rechtstreeks uit een sprookje te komen, met haar betoverende watervallen en smaragdgroene meren. Je kunt nergens mooiere foto’s maken dan in  Plitvice! Het Nationaal Park Plitvicemeren is een nationaal park in de provincie Lika-Senj dichtbij Plitvička Jezera en is een van de mooiste natuurlijke bezienswaardigheden in Europa. Nationaal Park Plitvice Meren heeft een totale oppervlakte van 266 vierkante kilometer. Door een natuurlijk afzettingsproces gedurende duizenden jaren door het stromende water van de Koranarivier zijn er in dit gebied dammen van travertijn ontstaan, die op hun beurt weer een aantal meren, grotten en watervallen hebben gevormd. Het park bezit momenteel 16 meren met daartussen 90 watervallen. Het park werd in 1979 op de Werelderfgoedlijst van beschermde natuurgebieden van UNESCO geplaatst.

De Plitvicemeren zijn onderverdeeld in de boven meren (Gomja) en de beneden meren (Donja), zoals o.a. het Proscaroncanskog jezera en het Kozjakmeer. Het grootste benedenmeer is Jezero Milanovac dit is circa 470 m lang, 50-90 m breed en 18 meter diep.

Plitvice dankt haar schoonheid en ongeëvenaarde aantrekkelijkheid aan de travertijn (een soort kalksteen) en de daardoor gevormde begroeiing. Door een natuurlijke vorming van travertijn en dammen zijn er de meren ontstaan, die samen een grandioos architectonisch natuurfenomeen vormen, omgeven door dichte bossen, waarin beren, wolven en vele andere zeldzame dier- en plantensoorten leven.

De 16 trapsgewijs geschakelde kristalheldere meren zijn met elkaar verbonden zijn door vele schilderachtige watervallen en cascades. Het eerste meer ligt op een hoogte van 636 meter, en het laatste meer 8 kilometer zuidelijker, is gelegen op 133 meter hoogte. De maximale diepte van de meren is 46 meter.  Een natuurlijk fenomeen is de kleur en de helderheid van het water, het zicht reikt tot een diepte van meer dan 8 meter. De voet van de hoogste waterval (78m) is een populaire trouwbestemming voor mensen uit de hele wereld. In het nationaal park Plitvice is ook de film "Winnetou- The treasure of Silver Lake" opgenomen, gebaseerd naar een boek van de bekende schrijver Karl May.

Plitvice is een van de meest bezochte Kroatische toeristische bestemmingen, gelegen in het deel waar laagland overgaat in de rotsachtige karstbergen en afdalen richting de kust. Dit maakt de Plitvice Meren een geweldige plek voor rust en ontspanning op de routes naar de Kroatische kust. Een beschermd natuurgebied met haar unieke schoonheid met oerbossen, 16 meren en meer dan 90 watervallen. In de rotsen rondom de meren bevinden zich 20 grotten.

Het park is voorzien van een uitstekende infrastructuur. Plitvice Meren biedt de bezoekers kilometers van wandelpaden, meestal in de vorm van verhoogde houten bruggetjes die zich boven de wateroppervlaktes van de meren bevinden. Deze kronkelende paden verbinden de verschillende oevers met elkaar. In aanvulling hierop kan men bepaalde gedeeltes van de routes afleggen met een toeristisch treintje en boot. Bij de ingangen van het park vind je plattegronden met de routes die je kunt volgen. Je bent natuurlijk niet verplicht om een wandelroute aan te houden. Je moet de routes zien als suggesties en niet bang zijn om tijdens het wandelen van route te veranderen, je kunt in het park echt niet verdwalen. Ook kun je je eigen route samenstellen en combineren met het treintje en/of de boottochten.

Het park heeft een rijke flora en fauna, naaldbomen (22%) en beuken(74%) vormen de overgrote meerderheid in het prachtige bos. De Čorkova baai van de Plitvice Meren is het mooiste woud van de Dinarides. Het wildbestand in het park is zeer groot met herten, wilde zwijnen, lynxen, dassen, vossen, wolven en beren. De laatste 2 zijn tijdens zonsopkomst en in de avondschemer het actiefst. In het park komen meer dan 140 soorten vogels voor, vrijwel elke roofvogelsoort die in Kroatië voorkomt bevindt zich evenwel in het park. 30% van de totale Kroatische vlinderpopulatie bevindt zich in het nationaal park Plitvice.

Met de auto rijden we naar ingang 1, waar we de auto makkelijk kunnen parkeren en waar het volgens kenners het beste is om te starten. De tickets worden gekocht en we beginnen aan deze, naar later zal blijken, zeer enerverende en prachtige dag. Het is 09:30 uur en we zijn erg benieuwd hoe laat we aan het einde van de dag weer bij de auto zijn en hoeveel we dan gelopen en gezien hebben. Bij de informatieborden staan de voorbeeldroutes, met daarbij geschreven hoe lang je er over doet. We nemen route die wordt aangeduid met C die 5 tot 6 uur duurt!

We zijn het park nog maar net binnen of het eerste geweldige mooie uitzicht staat al op ons te wachten. En het is ook nog eens de meest indrukwekkende waterval van het hele park, Veliki Slap, The Big Waterfall. Het is een magnifieke ervaring. Later op de dag zullen we onderaan staan en hem in al zijn glorie bewonderen. De wandelroute gaat verder en al snel merken we dat de door ons gekozen route misschien niet de meest handige is. Er zijn wat werkzaamheden in het park en deze zijn precies op plekken waar route C langs komt. Sommige doorgangen zijn ook afgesloten. We besluiten om te switchen naar route H, wel gelijk de langste (6-8 uur), maar dan hebben we aan het einde van de dag wel gelijk het hele park gezien. Om niet de hele dag te lopen kiezen we er voor om een stukje met de bus te gaan en later ook nog een stukje te varen. Dan hebben we dat ook maar gehad.

De wandelpaden zijn er goed begaanbaar, maar het gaat wel naar boven en naar beneden en weer naar boven, enz.. Gelukkig is de temperatuur ons wel gezind, zo’n 22 à 23 graden met een heerlijk zonnetje We lopen naar station 1, een opstapplaats voor de bus. Het is geen echte bus, maar meer een safariwagen met daarachter 2 aanhangers, die een behoorlijk aantal toeristen tegelijk kunnen vervoeren. Aangekomen bij station 1 stappen we gelijk over in de bus naar station 3. Die brengt ons naar het verste en hoogste punt van het park, zodat we vandaar uit een kilometers lange wandeltocht naar de grote waterval kunnen maken. En, als we het goed hebben begrepen, gaat de route vrijwel alleen maar langzaam naar beneden.

Bij station drinken we nog een bakje koffie en dan gaat onze wandeltocht echt beginnen, het eerste stukje van ruim een half uur wandelen tellen we gewoon niet mee. De eerste ervaring is met het Okrugljak Veliko meer, prachtig om te zien. Zeker omdat het het eerste meer is die we zien, maakt het erg veel indruk op ons. We lopen over de aangelegde paden, zeg maar van houten planken gemaakte loopbrug, en zien ontzettende veel blauwe vlinders. Duizenden prachtige blauwe vlinders fladderen in de rondte en als je niet uitkijkt vliegen ze gewoon tegen je op.

Het is nog lekker rustig in het park, de bussen vol met toeristen moeten misschien nog komen, dus kunnen we overal makkelijk kijken en ook de tijd nemen om foto’s en films te maken. We lopen langs (er omheen) de meren Batinovac, Vir en Malo om af te dalen naar het grote Galovac meer. Overal waar je loopt hoor je de vogels fluiten of het ruisen van de watervallen, die in grote getalen aanwezig zijn. De ene is nog mooier of indrukwekkender dan de andere. Ook langs de looppaden stroomt het water met een enorme vaart om vervolgens ergens anders naar een lager niveau te stromen. Op sommige plaatsen dondert het water werkelijk met een enorme vaart naar beneden. Een geweldig mooi en indrukwekkend gezicht! Op sommige plaatsen komt het water uit de bergen stromen en zijn de rotsen helemaal begroeid met fel groene planten. Het is haast onnatuurlijk zo groen zijn de planten en zo blauw is het water. Je zou denken dat het water helderder is dan in een zwembad. Het is tijd voor een eerste stop, we zijn al weer ruim 1 ½ uur aan de wandel, om wat te drinken en te eten. Niet te lang natuurlijk want we hebben nog veel te zien.

Na de snelle hap gaan we verder en komen bij het Gradinski meer aan. Ook daar weer enorme waterpartijen, stromende beekjes die veranderen in watervallen, een prachtig blauw meer en ook behoorlijk groot. Het wordt in deze omgeving al wel wat drukker, want dit is de route die ons bij de boot brengt om over te varen en mensen komen vanuit verschillende routes bij de oversteek aan. Het laatste stuk voor de overtocht is het Burgeti meer. Via een steile trap gaan we naar beneden en de bootjes varen af en aan, dus hoeven we niet al te lang te wachten. We varen over de Jezero Kozjak naar de overkant waar een gedeelte is gecreëerd om wat te eten, te drinken, ijsjes te kopen of een souvenir mee te nemen. Het is er erg druk en we zien iedereen met borden patat met hamburgers, halve gebraden kippen, worstjes of andere een soort gebraden vlees lopen. Ook dus maar in de rij gaan staan en gewoon patat met hamburgers bestellen. Het is 13:30 uur en we hebben inmiddels best een beetje trek gekregen.

Na deze break gaan we beginnen aan de wandeltocht op weg naar de grote waterval, het hoogtepunt van de Plitvici meren. We hebben tot nu toe geweldig goed weer, het begint nu wel een beetje te betrekken, en dat is mooi voor de foto’s. Er worden zonder ons in te houden heel veel foto’s en filmpjes gemaakt. Dat wordt nog wat vanavond, want die moeten allemaal uitgezocht worden en verwerkt op het reisblog. Als dat maar gaat lukken, nou ja anders doen we het gewoon morgen. Via de meren Milanovac, Gavanovac en Kaluderovac, waar het ook weer fantastisch mooi is lopen we naar Navokovica Brod, waar de Veliki Slap of te wel The Big Waterfall is te zien. Het is overigens verbazendwekkend hoe schoon het water in de meren is. Op sommige plaatsen kun de je afgebroken en in het water gevallen bomen en takken op de bodem zien liggen. Ook grote scholen vissen kun je er heel gemakkelijk zien zwemmen.

Je kan merken dat deze enorme waterval een trekpleister is voor iedere bezoeker van het park. Van jong tot oud en van alle culturen verzamelen de mensen zich onderaan de waterval om zich in allerlei poses te laten fotograferen, met de waterval op de achtergrond. Uiteraard doen wij gewoon mee en een vriendelijke Fransman wil van ons wel een foto nemen, als wij er ook eentje van hem en zijn vrouw maken. Prima deal, toch? We staan echt met open mond te kijken naar het water welke met een enorme hoeveelheid en kracht naar beneden komt. Ik vraag mij af hoe hard het zal aanvoelen en of je er überhaupt wel onder kan blijven staan. In Sumatra hebben we dat gedaan, maar die waterval was lang zo hoog niet als deze.

Het is haast moeilijk afscheid nemen van deze plek, maar we moeten verder. Er is nog een stuk terug te wandelen, want één van de werkzaamheden ligt precies op die plek en daardoor moeten we een stukje omlopen. We komen bij een soort grot aan en tot onze schrik moeten we via een trappenstelsel helemaal naar boven lopen. Daar is de plaats waar we vanochtend vroeg de eerste ervaring met de watervallen van de Plitvici meren opdeden. Het is een helse klimtocht, zeker aan het einde van de wandeltocht van vandaag, dus komen we helemaal naar adem snakkend boven. Niet te geloven, nu merken we pas hoeveel we, redelijk ongemerkt hebben gedaald langs al die meren. Uiteindelijk lukt het ons natuurlijk om boven te komen!

Nu nog het laatste stukje van het park naar de uitgang lopen en het is om 17:30 uur dat we aan de buitenkant van het park staan. Ja, dat is gewoon weer 8 uur. Je zou zeggen een normale werkdag. We zijn vermoeid, maar niet zo erg als van de week toen we de hele dag in de bergen hebben gelopen. Dat was toch zwaarder, met al die klimpartijen er bij.

Bij de auto aangekomen blijkt dat we aan het buitenkant van het park, zo’n 10 minuten terug lopen, de uitrijkaart gekocht moet worden. Ik ga loop er maar snel naar toe, want dan hadden we maar beter moeten opletten toen we het park uitgingen.

Het was een geweldige ervaring om dit park te bekijken. Het klopt dat je eigenlijk een bezoek aan het Nationaal Park Plivici meren niet mag overslaan. Omdat de natuur er zo mooi is, de watervallen en stromende beekjes er prachtig zijn, de vogels, vlinders en vissen in ruime getalen aanwezig zijn, de wandelpaden uitstekend verzorgd zijn en de busrit en boottocht  perfect geregeld is, is dit een waar hoogtepunt van de vakantie.

Op weg naar onze kamer halen we de laatste boodschapjes en ploffen neer in de stoel. Monica roept al, komen jullie nog even wat drinken? Ze is benieuwd naar hoe onze dag is geweest. Het is heerlijk om in de flauwe zon, de temperatuur is inmiddels wel wat gedaald, het heeft hier zelfs geregend, te genieten van een drankje. Na het nemen van een douche is het tijd om eens te gaan kijken hoeveel foto’s en filmpjes er uitgezocht moeten worden. Ik schrik van de hoeveelheid, 340 foto’s en 135, weliswaar korte, filmpjes. Ik heb nog wat te doen vanavond en weet nu al, het is bijna 19:00 uur, dat dit vanavond niet meer gaat lukken.

We gaan in een restaurant, niet ver van ons vakantieadres, lekker eten. Het wordt pizza en een heerlijke salade. Omdat we de pizza’s niet helemaal op kunnen, nemen we de overgebleven stukken gewoon mee. Kunnen we die morgen tussen de middag, als we op weg zijn naar de volgende plaats, lekker oppeuzelen. Het is inmiddels al 21:45 uur als we terug zijn in onze kamer en ik kan beginnen aan de foto’s en filmpjes. Wat ik al dacht is werkelijkheid geworden, het gaat niet lukken vandaag. Morgen tijdens onze ‘bijkomdag’ zal ik het proberen af te maken.

Vermoeid, maar zeer voldaan vallen we in no-time in slaap!

Bio je to veliki dan, što je lijep park prirode! Vidimo se sutra.
Het was een geweldige dag, wat een mooi natuurpark! Tot morgen.