Dag 2: dinsdag 2 juni 2015 Split

Dobro jutro svima,
Goedemorgen allemaal,

Vandaag is onze 2e en laatste dag in Split. We zijn weliswaar vroeg wakker, maar hebben prima geslapen. Lekker uitgerust na de lange wandelingen van gisteren. Judith maakt het ontbijt, een krentenbol met kaas, yoghurt met aardbeien, jus de orange en een kop thee. Waar krijg je tegenwoordig nog zo'n ontbijt! Gisteren was het niet meer gelukt om de 1e video op het blog te plaatsen, dus probeer ik het 's morgens nog maar een keer. Helaas. De verbinding is te traag, denk ik, want het uploaden wordt steeds afgebroken. Nou ja, vanmiddag nog maar een keer proberen.

Om 10:00 uur gaan we op pad. Het is al behoorlijk warm, ik ben bang dat we vandaag de 30 graden gaan aantikken! De bedoeling is dat we eerst naar de haven gaan om een boottocht te reserveren om daarna naar het historisch stadscentrum te gaan in deze mooie, oude stad. Split. Wat weten we eigenlijk van Split?

Split ligt in het zuiden van Kroatië, in de streek Dalmatië en is de grootste en belangrijkste stad van deze streek. De stad ligt aan de Adriatische Zee en telt meer dan 220.000 inwoners. Daarmee is het de 2e stad van Kroatië. De havenstad is gelegen op een klein schiereiland in de Adriatische Zee en is een belangrijke economische en toeristische transitstad. Vanuit de haven kunnen namelijk meerdere Adriatische eilanden en Italiaanse steden worden bereikt. Het eiland Brač bijvoorbeeld ligt tegenover de stad Split. Aan de westrand van het centrum ligt de beboste heuvel Marjan, met daarop enkele kerkjes, een dierentuin en een begraafplaats.

Het centrum van Split wordt gevormd door het oude paleis, waarin huizen, winkels, markten, paleizen en kerken zijn gevestigd. Het stadsbeeld wordt gedomineerd door de Kathedraal van Sint-Domnius, genoemd naar Domnius, de beschermheilige van de stad. Hoewel Split altijd de grootste en belangrijkste stad van Dalmatië was, is het toch nooit de hoofdstad van die regio geweest. De belangrijkste industrie in Split is het toerisme daarnaast ook visserij, wijn en chemische industrie. Het is ook een belangrijk verkeersknooppunt voor Dalmatië, doordat veel van de Dalmatische eilanden uitsluitend vanuit de haven van Split bereikbaar zijn.

Belangrijke bezienswaardigheden zijn o.a. het Nationale Museum. Dit museum heeft een zeer uitgebreide collectie die zich kenmerkt door een breed aanbod aan kunst van de 16e tot aan de 20e eeuw. Onder andere schilderijen van bekende Venetiaanse kunstenaars hangen in de galerij van het museum, maar ook kunstwerken van de hand van kunstenaars van de Bocche die Cattaro school zijn hier te bewonderen. Een bezoekje aan het Nationale Museum  is zeker interessant voor kunstliefhebbers.

Zo, we zijn weer bijgepraat!

Als we in de haven komen blijkt dat er alleen maar boten beschikbaar zijn die dagtochten organiseren. Op zich erg leuk, maar dat is niet onze bedoeling. Gisteren was er nog een mogelijkheid om een tocht van 90 minuten te maken, maar deze boot vaart vandaag alleen maar om 10:30 uur. Jammer, we zijn om 10:35 uur in de haven, hij is dus net weg!

Eerst gaan we maar even koffie drinken, het is daarvoor de hoogste tijd. We zitten heerlijk op een terrasje onder de parasol en zien al behoorlijk wat mensen langs lopen. Waar gaan die allemaal naar toe? Waarschijnlijk naar dezelfde plek als waar wij heen gaan!

We gaan in het historisch centrum naar het paleis van Diocletianus, tegenwoordig een echte toeristische attractie. Het paleis is gebouwd in de 4e eeuw voor Christus en heeft een oppervlakte van 35.000 m². Op bevel van de machtige Romeinse keizer Diocletianus werd het paleis gebouwd, voorafgaand aan zijn aftreden op 1 mei 305. Hij liet het paleis voor zichzelf bouwen. De locatie hiervan was zo'n negen kilometer ten zuidoosten van Salona, aan een baai aan de rand van een klein schiereiland. Het paleis bestond uit een rechthoek met vier hoektorens, enkele muurtorens en grote poorten. Enkel de zuidelijke muur, die destijds aan zee lag, was niet gefortificeerd.

Na zijn aftreden betrok Diocletianus het paleis en hij zou er tot zijn dood in 311 wonen. Na zijn dood bleef het paleis in gebruik bij de Romeinen. Voor Diocletianus werd een mausoleum gebouwd, dat tegenwoordig onderdeel is van de kathedraal. Later groeide het paleis uit tot het stadshart van Split. In 1979 is het paleis van Diocletianus op de Werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst.

Ook nu nog wordt het centrum van Split gevormd door het oude paleis, waarin winkels en markten zijn gevestigd. Het meest prominente bouwwerk is de kathedraal van Sint-Domnius, waarin het mausoleum van Diocletianus dus is verwerkt. Onderdeel van de kathedraal is de klokkentoren, oorspronkelijk gebouwd tussen de 12e en 16e eeuw, maar in 1908 opnieuw opgebouwd. Andere bezienswaardigheden zijn het peristylium van het paleis, de tempel van Jupiter (later Johannes de Doper), een zuilengalerij, twee 5e eeuwse sfinxen uit Egypte, een vroeg Kroatische kerk, het Papalić-paleis, de paleiskelder en de stadsmuur. Aan de voorkant van het paleis ligt tegenwoordig een brede boulevard.

Als eerste bedwingen we de klokkentoren en dat valt warempel niet mee. Een zeer steile, met hoge treden, erg smal en zeer laag gangenstelsel met trappen. Het aantal treden is 200! En die moeten we straks ook weer naar beneden. Onderweg moet je steeds stoppen om naar beneden komende bezoekers langs je te laten lopen. Je loopt vlak langs de enorme klokken, waarvan we niet weten of deze überhaupt nog wel werken, die in het midden van de toren hangen.

Bovenaan gekomen wordt de inspanning beloond, het uitzicht is 360 graden erg mooi. Het is alleen erg druk en iedereen wil op de mooiste plekjes foto’s en films maken. Ook de selfie is erg populair! Alleen, met z’n tweeën of met nog meer mensen op de foto met de prachtige zee en haven op de achtergrond. Dat wil iedereen toch wel?

Als we weer beneden zijn merken we pas echt hoe druk het is geworden. Het plein voor de klokkentoren is helemaal vol, allemaal groepen toeristen, uit allerlei verschillende landen. De temperatuur is inmiddels opgelopen tot zo’n 29 graden en dat is, zeker met die enorme klim in de benen, best erg warm.

Het wordt tijd om wat te gaan eten en drinken. Eerst drinken we op een gezellig terrasjes wat fris en kunnen we gelijk de benen even laten bijkomen. Niet veel later zitten we in een gezellig restaurantje op de buitenplaats. Wat moeten we eten? Pizza en een salade wordt het en deze worden vrij snel gebracht. Het smaakt heerlijk, alleen een beetje erg veel.

Naast ons zit een hevig puffende ober even bij te komen. In gebrekkig Engels probeert hij mij uit te leggen dat het inmiddels boven de 30 graden is. Ik heb helemaal geen zin om met hem te praten, dus knik ik maar bevestigend, al denk ik dat boven de 30 graden wel een beetje erg veel is.

We gaan weer verder en lopen door de vele nauwe straatjes en over leuke pleinen door het hele complex. Moeten we nog daar heen, vraagt Judith. Nee, daar zijn we al geweest. En hebben we dat al gezien? Ja, ook dat hebben we volgens mij al gezien. Nou dat weet ik zonet nog niet, dus lopen we gewoon de kant op waar we volgens haar nog niet zijn geweest. Inderdaad, hoor ik even later, dit hebben we toch ook al gezien. En daar liepen we gisteren. Kortom we hebben alles wel zo’n beetje gezien!

We besluiten maar om terug te gaan naar het appartement. Kunnen we ons even opfrissen, wat uitrusten en klaar maken voor de avond. Om 18:30 uur lopen we alweer richting de haven. De temperatuur is wat gedaald, maar altijd nog 25 graden. We gaan lekker op het terrasje zitten aan de boulevard, kunnen we mensen kijken!

Na drie kwartier gaan we op zoek naar een restaurant. We vinden er eentje aan een zeer druk bezocht plein. Het eten is echt heerlijk, Judith heeft biefstuk met patat en ik houd het bij kipfilet met patat. Samen met een lekker koele Radler vermaken we ons prima. Wat een mensen zijn er aan de wandel, dat komt vast door het heerlijke weer.

Na het eten lopen we nog een keer naar de klokkentoren, want die is ’s avonds mooi verlicht, heeft Judith in de boekjes gelezen. Inderdaad het ziet er erg leuk uit. Judith maakt met haar nieuwe telefoon, die overigens geweldig mooie foto’s maakt, nog een paar mooie foto’s. Daarna lopen we nog even via de haven, waar de laatste kiekjes van vandaag worden geschoten, richting ons appartement. Ik ben benieuwd hoeveel stappen we hebben gelopen!

Op de kamer aangekomen gaan we de foto’s verwerken en lekker uitrusten. Het was een lange, mooie, maar wel vermoeiende dag. Morgen gaan we naar Sibenik, zo’n 90 kilometer verderop. Onderweg gaan we langs Trogir, het wordt vast een rustig dagje. Kunnen we even lekker bijkomen.

Nastavak, iz Šibenika! San dobro i sutra.
Wordt vervolgd, vanuit Sibenik! Slaap lekker en tot morgen.