Dag 3: woensdag 3 juni 2015 Split-Sibenik

Dobro jutro, dragi moji prijatelji. Dobro spavao?
Goedemorgen mijn beste vrienden. Goed geslapen?

Wij hebben in ieder geval goed geslapen, al was ik wel al om 05:30 uur wakker en ben ik na nog even te hebben liggen draaien er maar snel uitgegaan. Naast mij ligt Judith, maar die is nog niet op deze wereld. Gelukkig hoor ik haar zware ademhaling, ander had ik misschien gedacht dat ze was ingeslapen. Ik ben maar wat op internet gaan zoeken naar informatie over Trogir en Sibenik, welke ik jullie later zeker niet zal onthouden. Ook ben ik de laatste video’s aan het uploaden, zodat ik helemaal bij ben.

Het duurt niet lang of Judith is ook wakker, ze springt uit het bed (nou ja, springt?) en gaat gelijk onder de douche. Ik ben niet anders van haar gewend, snelheid zit er ’s morgens altijd gelijk in! Na het ontbijt breng ik vast wat bagage naar de auto en maakt Judith nog wat foto’s van ons appartement en de directe omgeving, want dat hadden we nog niet gedaan. Jullie willen natuurlijk wel zien waar we verblijven, niet waar?

Stipt op de afgesproken tijd wordt er aan de deur gebeld, het is Pero. Hij komt ons uitchecken. We rekenen af en hij geeft ons nog wat nuttige tips over Trogir en Sibenik. Het is een echte gentleman want hij draagt de tas van Judith naar onze auto. Waar vind je nog van die galante heren! Even later rijden we de drukke, smalle straten door op weg naar de toeristische route die ons naar Trogir moet loodsen.

Het is maar een kilometer of 25, maar we doen er best lang over. In dat kleine stukje zijn diverse wegversperringen en die zorgen voor files. Nou ja, we hebben de tijd! Het is tot nu toe een relaxed dagje. De temperatuur is al wel behoorlijk, maar in de auto hebben we de airco aanstaan, dus dan merk je niet zo. Straks in Trogir zal het wel weer zweten worden, ben ik bang.

Op advies van Pero parkeren we de auto net buiten het centrum van Trogir. Dat is veel goedkoper en het is maar een klein stukje lopen. Daarnaast is het een stadje waar in het centrum geen auto’s mogen komen.

Trogir is een stad en een haven aan het einde van de baai van de Kaštela, 27 km gelegen van Split. De oude kern is gesitueerd op een klein eiland tussen het vasteland en het eiland Ciovo. Verschillende periodes in de geschiedenis hebben hun sporen achtergelaten. Prehistorische overblijfselen, klassieke kunst, oude christelijke en oude Kroatische kunst zijn hier versmolten, en zorgen voor een harmonie van vormen en inhoud. Dit alles is goed te zien als je door de zeer nauwe straatjes loopt. Je waant jezelf in een doolhof, zoveel straatjes als er zijn.

Als we via de lokale toeristenmarkt, waar je allemaal slippertjes, zonnebrillen, petjes, riemen, enz. enz. kunt kopen, in de richting van het centrum over de brug lopen, staan we vrij snel voor de poort van de ingang van het historisch centrum van Trogir. De tijd heeft hier behoorlijk stil gestaan! We lopen door de zeer smalle straatjes en steegjes langs allerlei winkeltjes, restaurantjes en appartementen. Ondanks dat ik denk dat het eigenlijk niet kan, wonen er in dit stadscentrum ook nog gewoon mensen. Onvoorstelbaar! De straatjes zijn van keien, gelegd in zand en cement en je moet wel goede schoenen aan hebben om je enkels niet te verzwikken. Hoge hakken is hier niet aan de orde.

Na een tocht door de straatjes komen we bij de haven aan, een andere bezienswaardigheid van Trogir. Er liggen een paar jachten aangemeerd, dat is gewoon niet normaal. Ze komen overal vandaan en de één is nog groter en mooier dan de andere. De schepen zijn gewilde objecten van toeristen, met name Chinezen en Japanners kunnen zich niet bedwingen. Ze poseren, zoals ze dat overigens bij iedere bezienswaardigheid doen, meestal met een paar man voor en zelfs op de schepen. Ze gaan er gewoon op staan en iedereen vind dat maar gewoon. Wij houden het bij alleen een foto of filmpje maken. Verderop lopen we nog langs een oude stadswal en staan aan het water, waar een lekker briesje waait.

We gaan even lekker wat drinken, deze keer nemen we een kop lekkere koffie. De temperatuur is alweer richting de 30 graden gestegen en het vocht komt zo langzamerhand uit alle gaatjes en kiertjes waar het uit mijn lichaam kan komen. De smaakt van de koffie is overigens uitstekend.

We lopen weer door het stadscentrum heen om wat te gaan eten. Vanochtend hebben we een heel leuk klein restaurantje gezien en daar wil ik eten. Maar ja, waar was dat? Ga dat maar eens zoeken in dit doolhof van straatjes en steegjes. Na 15 minuten zoeken (hier moeten we volgens mij naar links, of was het rechts, nee rechtdoor) hebben we het restaurantje gevonden. Het ziet er echt heel gezellig en knus uit. We bestellen hamburger met patat en een bak gemengde sla, dit allemaal voorzien van een lekker koud drankje. Als de ober met onze borden aan komt lopen, schieten we allebei in de lach. Wat een grote hamburger, dit formaat hebben we nog nooit gehad! Hij smaakt geweldig, maar is wel een hele kluif om naar binnen te werken.

Het is inmiddels tijd om richting de auto te gaan, we moeten naar Sibenik. Waar we ons 2e appartement hebben gereserveerd. De route door de bergen is prachtig en gelukkig geen files meer. Onderweg maken we nog wat laatste foto’s en rijden vervolgens door naar Sibenik. Het is niet makkelijk om het appartement te vinden, de TomTom geeft aan: ‘naamloze weg’. In ons beste Kroatisch vragen we aan een vrouw waar appartement Marina is. Ze heeft het begrepen, we moeten een stuk doorrijden en dan zit het aan de linkerkant van de weg. Het klopt, we zijn er snel.

We worden heel hartelijk ontvangen door de eigenaresse Marina, die ons het appartement laat zien en wat tekst en uitleg geeft. Het ziet er allemaal spik en span en heel netjes uit. Het appartement is pas 1 jaar oud, de spullen die er in staan ruiken gewoon nog nieuw. Hier kunnen we de komende dagen wel vertoeven.

Bij een grote supermarkt, hier vlakbij, doen we inkopen voor de komende dagen. We nemen gelijk een salade en brood voor vanavond mee. Door de enorme hamburger van vanmiddag zitten we allebei nog behoorlijk vol.

Als de foto’s e.d. uitgezocht zijn, gaan we wat eten en dat smaakt net zo goed als in een restaurant. Daarna bellen we met het thuisfront. Straks gaan we nog een filmpje kijken op de computer en zal ik het reisverslag van vandaag, samen met de foto’s en een video online zetten, Dan hebben jullie tenminste ook nog wat te lezen en te kijken.

Imati lijepo večer i pozdrave iz Šibenika.
Fijne avond en de groeten uit Sibenik.